محمدیاسین، یاس سپید من...

پسر کوچولوی خودم فردا مامانو میبینی!! من و تو مدت طولانی ای بود که باهم خیلی خیلی نزدیک و همیشه همراه بودیم. اما دیگه داره تموم میشه و تو از وجود من جدا میشی. نترسی ها عزیزم من بازم پیشت خواهم بود و تا جون دارم مراقبتم. از خدا میخوام که تو سالم و سرحال باشی و عاقبت به خیر بشی.خیلیا منتظرت هستن از خیلی وقت پیش. قول بده پسر مودب و خوبی باشی !! الان ساعت حدودا دو صبحه. مامان بزرگت و بابات خوابن اما من خوابم نمیبره همش دارم رفتنه به بیمارستانو و دنیا اومدنتو تصور میکنم. خدایا پسرمو خوش قدمو خوش روزی قرار بده.... چقدر این چند ساعت باقیمونده برام زیاده!! کی میشه از اتاق عمل بیام بیرون! پسرم خودمو تورو فقط به خدا سپردم خدایا ناامیدم نکن و مثل همیش...